Woens Wil 19

Geplaatst op woensdag 17 augustus 2011 | 4 Reacties

Verliefd (deel 8, slot)

Lees eerst deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5, deel 6 en deel 7

Mariska wist niet waar ze kijken moest, zo verbaasd was ze van deze bekentenis. “Laten we wat bestellen, en elkaar leren kennen”, bracht ze voorzichtig uit. “Ten slotte krijgen we niet elke avond een diner aangeboden”. Dat laatste brak het het ijs, ze namen de kaart. “Je hoeft niet op de prijs te letten, mijn broer heeft een geweldige baan”. Gelijk een goede opening om hem naar zijn werk te vragen en uit te vissen wat hij zo al deed. “Ik ben rechten gaan studeren, maar dat lag me niet zo”. “Daarna heb ik een jaar rond gereisd en ben ik een boek gaan schrijven, dat laatste heb ik in het Nederlands gedaan”. “En dat was tevens de reden waarop ik besloot terug te keren naar Nederland”. Al snel was duidelijk dat ze met zijn drieën terug gekomen waren, daar hun ouders overleden waren. Er was niets meer wat ze in Amerika hield. Hij was nog wel van plan geweest haar op te gaan zoeken. Sterker hij was de onbekende man die laatst bij haar voor de deur had gestaan. Op het laatste moment had hij zich bedacht, hij wilde haar niet storen. het eten was lekker, het gezelschap was perfect. Ze zaten om de beurt op de praatstoel, en hadden elkaar veel te vertellen. Tijdens het praten sloeg duidelijk de vonk over, ze zaten als twee verliefden te genieten. Het begin van een mooie relatie was hier begonnen, en dat alles dankzij het snel handelen van Anton.

© Aline

Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 18

Geplaatst op woensdag 10 augustus 2011 | 4 Reacties

De date (deel 7)

Lees eerst deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5 en deel 6

“Sorry Mariska, ik had echt geen idee wat mijn broer van plan was”. “Eva had me vanmiddag gebeld dat we met zijn drieën uit eten zouden gaan hier”. “Ze hebben met geen woord over jou gesproken, en aan jouw reactie te zien, hebben ze jou ook niets verteld”. Mariska keek nog eens een keer naar Chris, waarom had Chris haar nimmer iets verteld, ze besloot het hem gelijk te vragen. “Chris is het waar, dat jij altijd een oogje op mijn gehad hebt?” “Ja, Mariska, daar moet ik Anton gelijk inegeven, maar omdat jij zijn vriendin was, heb ik mijn mond gehouden”. “Pas toen we in Amerika zaten heb ik het hem durven zeggen”. “Toen pas realisseerde ik me dat ik de vrouw van mijn dromen kwijt was geraakt”. “Toen pas wist ik dat jij mijn droomvrouw was, dat ik verliefd was op jou”. Mariska keek hem nogmaals aan, ze leken best veel op elkaar die broers. En ze had Chris altijd al een schatje gevonden, maar hij had altijd een vriendin om zich heen gehad. “En die meiden dan die altijd om je heen hingen?” Chris begon gelijk te lachen, “die meiden die stelden niets voor bij jou. Ik probeerde jou jaloers te maken, maar volgens mij heb je me nimmer zie staan”. “Neem het je niet kwalijk, want ik heb je nooit de indruk gegeven dat ik je leuk vond, maar ik baalde wel heel erg toen je Anton’s vriendin werd”. Zo dacht Chris eindelijk zijn de woorden eruit, hij was zeer benieuwd naar haar reactie.

© Aline

Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 17

Geplaatst op woensdag 3 augustus 2011 | 4 Reacties

De ander (deel 6)

Lees eerst deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5

Ze stamelde “Sorry, wat was de vraag precies, ik was er even niet bij, je had vanmiddag niet verteld dat we met zijn drieën uit eten zouden gaan”. Anton stond op het zelfde moment op, en liep op de deur af, ze zag dat hij een man begroette, en dat ze samen deze kant op kwamen. Voor haar stond Chris, de tweelingbroer van Anton. “Sorry Mariska, maar toen ik je vanmiddag zag, moest ik gelijk aan mijn broer denken”. Ze keek hem aan met ogen, van waar heb je het over. “Toen wij jaren geleden emigreerde naar Amerika, had Chris het heel erg zwaar”. Mariska snapte nog steeds niet wat dat met haar van doen had. “Chris had namelijk last van een gebroken hart, hij had geen kans gezien om afscheid te nemen van de vrouw van zijn dromen”. “Sterker zo verlegen als hij is, had hij haar niet eens verteld dat zij zijn ware was”. “Je kunt je voorstellen dat ik het geweldig vond, dat juist zij vanmiddag mijn spreekkamer binnen liep.” “Ik moest gewoon een afspraak maken, sorry dat ik je niet gelijk alles verteld hebt”. Mariska werd heel stil, terwijl drie paar ogen haar aankeken. “Uiteraard laten Eva en ik, jullie tweeën met rust, wel willen we jullie dit diner op onze kosten aanbieden”. Na deze woorden, vertrokken zij inderdaad naar huis. En zo bleven Mariska en Chris met zijn tweeën achter aan tafel.

© Aline

Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 16

Geplaatst op woensdag 27 juli 2011 | 2 Reacties

De vergissing (deel 5)

Lees eerst deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4

Ze staarde nog een laatste keer in de spiegel, alles zag er perfect uit. Ze liep naar buiten en startte de auto, over een paar tellen zou ze tegenover Anton zitten. Ze had zoveel vragen voor hem, en hij zou er minstens zoveel haar hebben. Mariska was te vroeg, maar ze besloot alvast naar binnen te gaan, en wat te drinken in de bar. Hij zou haar gerust niet heel lang laten wachten. Maar daar aan de bar zat Anton, met een andere vrouw. Anton liep gelijk op haar af, en stelde deze andere vrouw voor als zijn vrouw Eva. Dit was echt heel raar, hier had ze totaal niet opgerekend. Maar Anton liet geen ruimte over om nadenken. “Zo dames zullen we samen aan tafel gaan, dan kunnen we gezellig praten”. “Mariska hoe is je leven verlopen nadat ik weg gegaan ben?” Mariska was echter nog zo onder de indruk van zijn vrouw, ze kon het niet uitstaan, dat ze gewoon maar aangenomen had dat hij nog vrijgezel zou zijn. Maar ze snapte niet dat hij helemaal niets over zijn vrouw gezegd had. Hij had haar dat toch minimaal vanmiddag kunnen vertellen. Toen ze samen de afspraak maakte om hier heen te gaan. Aangezien beide paar ogen op haar gericht waren, had ze door dat het haar beurt was om iets te zeggen.

© Aline

Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 15

Geplaatst op woensdag 20 juli 2011 | 6 Reacties

De tandarts (deel 4)

Lees eerst deel 1, deel 2 en deel 3

Op het zelfde moment draaide de tandarts zich om, en ze had gelijk het was Anton. Hij deed zijn mond open om haar nogmaals naar binnen te roepen. Maar voor hij iets had kunnen zeggen, deed hij zijn mond alweer dicht. Voor hem stond niemand minder dan Mariska. Hij en zij hadden jaren lang bij elkaar in de klas gezeten. Ze waren zelfs een setje geweest. Totdat zijn ouders besloten te emigreren naar Amerika. Ze hadden nog wat brieven gewisseld, maar waren daarna al het contact verloren. Hij was nu net weer twee maanden in Nederland, ongelovelijk dat juist zij nu voor hem stond. Mariska zag, dat hij, het als herinneringen ophaalde. Ze liep op hem af, en gaf aan dat ze veel pijn had, of hij haar daar eerst mee kon helpen. Daarna zouden ze kunnen bijpraten over de tijd dat ze elkaar niet gezien hadden. Na tien minuten was ze verlost van de pijn, Anton verstond zijn vak prima. “Zo en waar gaan we vanavond uit eten?’, was het eerste wat hij vroeg toen hij klaar was. “We hebben inderdaad heel veel bij te praten’, antwoorde ze.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 14

Geplaatst op woensdag 13 juli 2011 | 16 Reacties

Haast (deel 3)

Lees eerst deel 1 en deel 2

Na 10 minuten kwam de assistente weer terug gelopen. “Mevrouw, ik heb het voor elkaar u kunt vandaag nog terrecht bij meneer van de Plas. Ik zal u het adres geven, eigenlijk zou hij al sluiten maar als u er met een half uur kunt zijn. Dan is hij er speciaal voor u nog”. Ze bedankte de assistente en nam het blaadje met de aanwijzingen mee. Ze haaste zich naar haar auto, want deze tandarts zat echt aan de andere kant van de stad. Een half uur was echt veel te krap, en normaal zou ze het echt niet gehaald hebben. Maar ze kende de straat waar ze moest zijn. En aangezien ze haar hele leven hier al woonde de stad ook goed. En zo stond ze 25 minuten later voor de tandartspraktijk. De deur stond open en ze ging snel naar binnen. De tandarts stond al op haar te wachten werd haar verteld door een vriendelijke vrouw achter de balie. Echter ze bleef stokstijf staan, in de deuropening, toen zij hem hoorde zeggen dat ze verder mocht komen. Nee, dacht ze dit kan niet waar zijn. Dit is Anton, Anton van der Plas.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 13

Geplaatst op woensdag 15 september 2010 | 4 Reacties

Verzetten (deel 2)

Lees eerst deel 1

Ze schrok hiervan en was even niet in staat om te reageren. “Maar ik verga van de pijn, hoe bedoel je pas volgende week? We zijn nu dinsdag en ik kan zo niet blijven rondlopen een week”. De assistente keek haar begrijpend aan, “Het spijt me ik heb niet eerder een gaatje voor u”. Maar ik heb vandaag toch een afspraak, die heb ik niet voor niets, het is een spoed afspraak omdat er direct iets aan gedaan moest worden”. “Kan ik niet ergens anders terrecht, want dit kan gewoon niet”. Ze was behoorlijk kwaad aan het worden, en vond het geen stijl, dat ze nu nadat ze al zolang had zitten wachten naar huis gestuurd ging worden. Zonder dat de tandarts ook maar even gekeken had. De assistente begreep haar gelukkig wel, en gaf haar het nummer van een andere tandarts. “Deze tandarts is net in de stad komen wonen, wellicht heeft hij nog een plaatsje vrij in zijn agenda”. “Weet u wat, ik bel hem nu gelijk op om te vragen of hij nu nog ruimte heeft”.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 12

Geplaatst op woensdag 1 september 2010 | 4 Reacties

De afspraak (deel 1)

Ze was erg blij dat ze op het laatste moment nog een afspraak had kunnen maken bij de tandarts. En nu zat ze dus al een paar minuten in de wachtkamer. Eigenlijk zou ze nu het liefst hard gillend weg lopen. Ze had een hekel aan de tandarts, met name omdat je altijd zo lang moest wachten. Waarom maak je überhaupt een afspraak als je, je patienten toch niet op tijd helpt en altijd maar laat wachten. Ze bladerde door een stapel magazines en vond een oud roddelblad. Geen idee hoe lang ze nog moest wachten dus ze kon maar beter wat tijd doden door zich af te leiden met oude roddels. Ze was nog geen eens halverwege het blad toen ze haar naam hoorde. Mooi dacht ze dan kan ik eindelijk van die vervelende pijn verlost worden. Dat was namelijk het enige voordeel wat je kon bereiken met een bezoek aan de tandarts. Maar de tandartsassistente vertelde haar dood leuk dat de tandarts weg geroepen was, en dat ze een nieuwe afspraak kon maken voor volgende week.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 11

Geplaatst op woensdag 18 augustus 2010 | 4 Reacties

Solicitatie (deel 2)

Lees eerst deel 1

Zenuwachtig was ze wakker geworden, echt goed geslapen had ze niet. Ze sprong gelijk onder de douche en trok haar beste kleed aan. Ze besloot op tijd van huis te gaan, beter een uur te vroeg dan 5 minuten te laat. Gisteren aan de telefoon had het een makkelijk gesprek geweest. Laten we inderdaad hopen dat ik datgene ben dat ze zoeken voor deze baan. En dat er eindelijk eens wat meer geld in het laatje komt. Elke cent zo vaak om te moeten draaien was niet leuk meer. De bus had vertraging en dat maakte dat ze zich gelijk al zorgen begon te maken. Maar die waren nergens voor nodig. Als nog een half uur te vroeg kwam ze aan bij het bedrijf dat ze gisteren gesproken had. Binnen 10 minuten mocht ze al verder lopen, en ze was behoorlijk zenuwachtig. Wat er daarna gebeurde weet ze zich eigenlijk niet meer te herinneren zo snel ging het. Binnen een paar minuten stond ze namelijk al weer buiten. Echter met een getekend contract in haar handen. Morgen om 7.00 uur wordt ze verwacht op de afdeling waarvoor men iemand zocht. Zij was niet alleen de persoon die zij zochten, het bleek ook nog eens de baan te zijn die zij haar droombaan kan noemen.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 10

Geplaatst op woensdag 4 augustus 2010 | 4 Reacties

Onverwachts (deel 1)

Hoe ga je ooit een goede baan vinden, was de gedachte die door haar heen ging. Ze was nu al een paar maanden thuis, en het uitzicht op überhaupt een baan zat er voorlopig niet in, laat staan eentje om van te dromen. Moedeloos werd ze er van, maar ja ze kon echt niet meer doen dan ze nu al deed. Bij elke baan waar ze dacht een kansje te maken reageerde ze. Helaas tot nu toe was het steeds op niets uitgelopen. Ze werd er moedeloos van, ze wilde gewoon zo graag iets doen voor haar geld. Daarnaast zou haar uitkering binnen een paar weken gestopt worden. Als ze dan nog niets had, dan moest ze haar hand bij de gemeente gaan ophouden. En die zagen haar een jonge vrouw van begin 30, al aankomen. Ze had niemand om mee te praten iedereen die ze kende had een baan, niemand wist wat er in haar omging en hoe zij zich voelde. De krant werd op dat zelfde ogenblik bezorgd, en ze bladerde deze snel door. Voor ze het wist deed ze een telefonische sollicitatie en kreeg te horen dat ze op gesprek mocht komen de volgende dag. Want ze was precies wat ze zochten, eerst zien en dan geloven, dat was haar motto geworden.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 09

Geplaatst op woensdag 21 juli 2010 | 2 Reacties

Ambitieus

Op sommige dagen zou ze willen dat ze in bed kon blijven liggen. Haar drukke leven was daar echter niet op ingesteld. Elke morgen om 7.00 uur ging de wekker, zo ook vandaag. Ze haastte zich haar bed uit, kroop onder de koude douche om wakker te worden. Waarna ze het water warmer draaide. Pakte een handdoek en schoot snel in de kleren die ze de avond ervoor al klaarhad gelegd. Ging de trap af naar beneden, de keuken in om een ontbijt klaar te maken. En ze maakte gelijk haar lunch klaar. Daarna ging ze met haar auto naar kantoor, waar ze precies om 8.30 uur achter haar desk zat. Waar de eerste collega’s alweer om hulp bij haar kwamen. Ze was begin twintig, maar dat was niet te merken. Op de werkvloer had zij het voor het zeggen, en alles werd gedaan zoals zij het wilde. Op en top carrière vrouw, met veel ambities, en daardoor was ze snel opgevallen in het bedrijf. Een aantal cursussen later, was ze benoemd op één van de hoogste posities binnen het bedrijf en gaf ze dagelijks de leiding aan al het personeel.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 08

Geplaatst op woensdag 7 juli 2010 | 2 Reacties

Hardlopen

Hoe lang zou ze het nog volhouden? Je zag aan haar gezicht dat ze op het einde van haar kunnen was. Dit keer zou ze het niet gaan winnen. Haar moeder wist het zeker, haar dochter kwam nog net een tandje te kort. De andere meiden hadden wellicht net iets meer ervaring. Geeft niet want Nienke was nog erg jong en ze zou vast wel sneller worden. Atletiek was haar passie, en dan met name de 5 kilometer hardlopen. Ze was pas negen jaar, dus ze diende nog veel te oefenen. Elke week werd ze een stukje beter, al zou Nienke het deze week niet zo zien. Vandaag was ze net overgegaan naar een andere selectie, deze meiden waren allemaal ouder dan haar dochter. Nienke deed het supergoed voor zo’n kleine jonge meid. Al zou ze dat maar niet tegen haar dochter zeggen, althans niet op de manier zo als zij het zag. Ze zou haar stampvoetend vertellen dat ze niet meer klein was. De laatste 300 meter en dan was het voor vandaag afgelopen. Volgende week weer een kans en met een klein beetje geluk zou Nienke binnen de kortste keren de medailles weer binnenslepen.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 07

Geplaatst op woensdag 23 juni 2010 | 4 Reacties

Meeting

Vol verwachting zaten zij in de auto op weg naar een dierenpark, waar ze hadden afgesproken met iemand die ze via het internet konden. Het was een rit van een uur, en de zon scheen heerlijk. Kaartjes hadden ze al want die had ze via iemand van de fotoclub met 50% korting kunnen kopen. Precies op het afgesproken tijdstip troffen ze elkaar op een terras in de Aqua Zoo bij Leeuwarden. Ze herkenden elkaar gelijk, wat natuurlijk niet vreemd is want hun foto staat immers op hun blogs. Voor het eerst na lange tijd zagen ze elkaar dan in real life, zo als dat heel deftig heet. En ze begonnen te praten, en dat hield eigenlijk niet meer op. Ze genoten daarnaast van het dierenpark, dat super mooi aangelegen is en een echte aanrader is. Mooie natuur, leuke dieren, prachtig locatie en veel waterpartijen. Het zonnetje kregen ze daarbij echt cadeau. De camera's bleven klikken, om maar zoveel mogelijk vast te kunnen leggen. Met deze Woens-Wil wil ik Melody bedanken dat ze een dagje de tijd heeft genomen om ons te leren kennen. We hebben heerlijk genoten, en doen het graag nog een keertje over.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 06

Geplaatst op woensdag 9 juni 2010 | 2 Reacties

Bedrog

Gevangen zat ze, in een web van leugens en bedrog. Dat zij iemand zo voor kon liegen had ze zelf nooit gedacht. Het was begonnen als een geintje, een leugentje om bestwil. Hoe had ze ooit zo stom kunnen zijn, ze had kunnen bedenken dat de waarheid haar in zou halen. Dat ze haar beloftes moest gaan waarmaken. Dana zat in grote problemen en ze wist het. Hoe ze ook nadacht over een oplossing ze zag geen enkele uitweg. Het enige wat ze nu kon doen was alles opbiechten, vertellen dat ze leugens had verteld. Zeggen tegen hem dat ze maar een arm meisje was, en dat ze haar komaf had willen verloochen. Hij zou denken dat ze uit was op zijn geld, en dat zou het einde van hun relatie zijn. Een relatie gebaseerd op leugens, haar gelogen waarheden. Ze was als een blok voor hem gevallen, toen ze hem de eerste keer zag. Maar ze wist ook dat ze geen schijn van kans maakte als ze haar kaarten gelijk op tafel zou leggen. Als ze geluk had dan zou hij zich in haar situatie kunnen verplaatsen. Want hij was haar onbereikbare witte prins op het paard.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 05

Geplaatst op woensdag 26 mei 2010 | 4 Reacties

Opstart drukte

Nergens had ze meer tijd voor, ze had alleen maar oog voor haar werk, ze was al twee weken druk bezig. Wat op zich niet heel erg raar was, want het drukke seizoen stond voor de deur. Nog twee weken en dan zou de het park weer open gaan. Alles moet dan helemaal op orde zijn. Alle huisjes moesten schoongemaakt worden, want de laatste vijf maanden was het park dicht geweest. De tuinen en de paden moesten nagelopen worden en zo nodig opgeknapt. Een berg administratie lag op haar te wachten. Om nog maar te zwijgen van de boekingen. De belangrijkste taak was niemand dubbel boeken. Dat zou wel heel vervelend zijn, ook de supermarkt had al haar aandacht nodig. En personeel moest ingehuurd en ingewerkt worden. Graag zou ze zich in maart willen verstoppen. Of eerder willen beginnen maar dat had geen zin. Dat had ze vorig jaar geprobeerd en dat had alleen maar extra werk met zich meegebracht. De afgelopen zeven jaar had ze er alleen voorgestaan. Haar ouders waren overleden, daarom deed ze het nu al jaren alleen. Nog twee weken en dan zou ze opgelucht ademhalen als de eerste gasten weer door de deur kwamen. 

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 04

Geplaatst op woensdag 12 mei 2010 | 10 Reacties

Avondklok

Het was stil en donker op straat. En toch als je goed luisterde hoorde je geluid. Heel in de verte hoorde je iets tikken op de straatstenen. Het was Gerrit met zijn wandelstok, de man was zo goed als blind. Dus hij zal zelf niet door gehad hebben hoe donker het buiten al was. Het was gebruikelijk in het dorp dat niemand meer na 20.00 uur naar buiten ging. Dit omdat het ongeveer een kwartier later in één keer donker zou worden. In het verleden waren er veel ongelukken gebeurd daardoor, dus voor de veiligheid had men de avondklok ingesteld. Kennelijk was klok kijken niet iets wat aan Gerrit besteed is. Hij trok zich trouwens nergens wat van aan, want hij leefde compleet in zijn eigen kleine wereld. En iedereen nam dat voor lief, ze wisten namelijk niet beter. Gerrit kwam dat mooi uit, hij hoefde nimmer wat uit te leggen. Iedereen wist al dat hij blind was en hij vond het wel best dat hij geen tekst en uitleg hoefde te geven. Dat hij kon doen en laten wat hij wilde en zelfs onder de avondklok uit kon komen.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 03

Geplaatst op woensdag 28 april 2010 | 2 Reacties

Kleuterschool

Bijna was het zover, en dan mocht ze voor het eerst naar school. Rebeca was namelijk vandaag vier jaar geworden. En ze wist dat haar broertje en zusje toen ook naar school mochten. Alleen ze snapte niet dat zij niet op haar verjaardag al naar school mocht. Dat mochten Jeroen en Anja wel, die mochten toen uitdelen aan de andere kinderen. Mama had verteld dat er op zondag geen school was. Maar waarom er op zondag geen school was, dat wist ze niet. Ze moest wachten tot morgen, en dat betekende dat ze de hele dag nog moest wachten. En dan eerst nog een nachtje moest slapen, als dat ging natuurlijk, want ze vond het best spannend. Als iets spannend was, dan krijg je zo’n kriebel in je buik. Probeer dan nog maar eens te slapen. Jeroen en Anja hadden veel vriendjes gemaakt op school en dat wilde Rebeca ook, ze wilde heel veel vriendjes en vriendinnetjes maken. Zodat ze alle dagen van de week lekker samen konden spelen. "Rebeca, wat sta je weer te dagdromen, ga de deur eens open doen." "De buurmeisjes komen met je spelen voor je verjaardag en zo te zien krijg je cadeautjes."

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 02

Geplaatst op woensdag 14 april 2010 | 10 Reacties

Elfje Peria

Lang, lang geleden, leefde er een elfje genaamd Peria. Zij had hele mooie vleugels en prachtig lang blond haar. Haar vader had een baan bij de koning van alle elven. En daarom mocht Peria vaak mee met haar vader naar het paleis. In het paleis woonde een jonge prins genaamd Teijn en hij was de reden dat Peria graag met haar vader mee ging. Hij was de elf van haar dromen, maar ze wist ook dat alle andere elven meisjes over hem droomde. Ze had nog geen woord gewisseld met hem en ze kwam al jaren mee op bezoek. Dat moest maar eens veranderen, want als hij haar niet leerde kennen. Hoe kon ze dan ooit zijn vrouw worden? Haar plan was heel erg eenvoudig, ze zou stoppen met vliegen. En hij zou haar dan redden. Zo stond het ook in alle romans die ze gelezen had. Zo gezegd zo gedaan, zodra ze Teijn zag sopte ze met het slaan van haar vleugels. Echter haar prins was niet degene die haar op ving. Zijn bediende Samuel had de eer om de vrouw van zijn dromen op te vangen. Wat zou ze verrast zijn als ze haar ogen weer open deed.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Woens Wil 01

Geplaatst op woensdag 31 maart 2010 | 8 Reacties

Schaatsen

"Ga je mee?’ vroeg Henk aan Ellen. "Wat gaan we doen dan?" Henk liep naar Ellen toe en zei: "We gaan schaatsen." Ellen begon te lachen en schudde met haar hoofd. "Henk, dat kan helemaal niet het is hartje zomer." Nu was het Henk zijn beurt om te lachen. "Ga nou maar mee, ik maak geen geintje." Ellen bedacht dat ze weinig te verliezen had en volgde haar vriendje. Henk had er behoorlijk de pas ingezet hij wist immers wel beter. Hij zou Ellen even een lesje leren. Zijn moeder had hem zelf verteld van de nieuwe ijsbaan in de stad. Wat zal Ellen straks raar op kijken als hij haar de overdekte baan ging laten zien. Ze konden voortaan het hele jaar door schaatsen. Toen ze de hoek op kwamen bij de slager waren ze er bijna. Er was echter één klein probleem. De ijsbaan was nog niet klaar, ze waren namelijk net van de week met de bouw ervan begonnen. Het zou pas over 6 maanden met de intrede van de winter geopend gaan worden.

© Aline
Geschreven voor Woens Willekeur, ook mee doen lees de spelregels
Meer
verhalen lezen kijk dan hier

Categorie: Verhalen, Woens Wil

Categorie Woens Wil

Geplaatst op woensdag 31 maart 2010 | 8 Reacties

Sinds januari kan je op woensdag mee doen met de Woens Wil… dat staat voor Woensdag willekeur… en het mooie is dat dit in de oneven weken is… de W.o.W. is in de even weken, dus ze wisselen elkaar af… Melody is de bedenker van dit schrijf initiatief… en er zijn slechts een paar regels:

1) Een gedicht/verhaal in eigen thema
(max. 200 woorden-min. 150 woorden).
2) Een gedicht/verhaal zonder vooropgezet plan.

3) Oftewel; begin te schrijven en laat het verhaal gaandeweg ontstaan.

Wel is het handig als je je verhaal geschreven hebt, om even een link naar je verhaal bij Melody achter te laten… verder kan je dus mooi je eigen fantasie kwijt, waarbij het aantal woorden de enige beperking is.

Categorie: Woens Wil