Alle bijdragen aan de 24 uur van Khadija »

Mijn bijdrage aan de 24 uur van Khadija

Geplaatst op zaterdag 21 april 2012 | 10 Reacties

Mijn overgewicht en hoe het zo gekomen is.

En dan is het opeens 22.00 uur en is het mijn beurt om deel te nemen aan de 24 uur gastblogs van Khadija… vanmiddag schoot het me opeens te binnen, dus ben ik gaan kijken, en besloot ik even alles mee te lezen en overal op te reageren… is wel zo leuk als je ergens aan meedoet, met zo’n grote groep mensen… het was de bedoeling dat ik vandaag op de fiets naar Texel zou gaan, met een groep van vijftien man/vrouw van de fotoclub… maar gezien de weersvoorspelling, hebben we dat gisteren toch maar even afgeblazen… dus dit gaat geen blog over mijn leuke, gezellige dag worden, zoals ik van te voren verwacht had… kortom, vandaag gaat niets zo als gepland…

Zo ging ik zojuist eten koken, nou ja, het vlees lag nog in de diepvriezer, dus eerst maar even naar de supermarkt gelopen… om vervolgens even later tijdens het koken een pan te verschuiven die iets warmer was dan ik het vermoeden had… dus zit ik nu te typen met een paar hele gevoelige vingers… kortom laten we dan maar even een onderwerp gaan bedenken… en die heb ik bedacht, ik ga het hebben over mijn gewicht… de meeste die mijn blog volgen die weten dat ik sinds 2009 regelmatig over mijn overgewicht blog… ergens in 2009 woog ik dan ook nog 137,5 kg… op 1 januari 2010 besloot ik dat ik iets moest gaan doen, ik woog toen 135 kg, en ben toen gaan zorgen dat ik elke dag bezig ging met bewegen…

Het resultaat na een jaar bewegen loog er niet om, ik viel 20 kilo af en sindsdien zijn die niet meer terug gekomen… eigenlijk ben ik alles in mijn zij verloren, ik ging twee behamaten omlaag… en mijn onderkin (ja, ik had onder mijn kin, nog een kin)… in 2011 besloot ik dat ik er even genoeg van had… een rust jaar leek mij een strak plan, een lichaam heel veel kilo’s in éénmaal laten afvallen leek mij geen strak plan… al heb ik natuurlijk niet helemaal stil gezeten, ben een paar maal gaan zwemmen met buurvrouw Patricia… samen met Ria een Zumba cursus gevolgd… en dat was genoeg om het eraf te houden en om er zelfs nog een paar kilo af te krijgen…

Maar goed wellicht is het ook leuk om even de geschiedenis in te duiken, tot mijn zeventiende woog ik slechts 63 kilo… kan ook niet anders want ik lag zeker drie keer per week in het zwembad, deed mee aan wedstrijden… zat daarnaast op stijldansen (zowel ballroom als latin) en rock en roll… ging naar judo en naar handbal… en waar ik heen ging, deed ik dat op mijn fiets… en toen veranderde er iets… ik stopte in de vierde klas van de Mavo, en ging 40 uur per week werken… maar een paar maanden later ging naar de avondschool… dus 40 uur werken en vier avonden naar school… je raad het al, alle sporten werden gestopt, en de fiets werd ingeruild voor een brommer… na dat jaar woog ik op eens 81 kilo…

Een paar jaar later ging ik samen wonen, en opeens mag je dan zelf koken… uiteraard gaat dat in het begin zoals het overal gaat, je eet van alles wat je lekker vind, op de raarste tijden (kon niet anders van wegen onze banen)… kortom geen regelmaat, het beetje sport dat ik weer was gaan doen, werd weer gestopt… en voor je het weet weeg je zo weer een aantal kilo meer… kortom na een paar keer ziek te zijn geweest, en gestopt met roken (laat ik die niet vergeten, heb immers zestien jaar gerookt)… woog ik opeens 120 kilo… tussendoor zelfs een paar keer een dieet poging ondernomen… maar dat vind ik echt drie keer niets, dat is een tijdelijk effect… want zodra je stopt met het dieet, dan kom je het ook zo weer aan, of in mijn geval werd ik ziek… en als ik ziek ben dan beweeg ik niet, en kom dus aan… want mijn eetpartoon blijft hetzelfde als ik ziek ben…

Terug naar het heden, op 22 maart 2012 besloot ik dat het wederom tijd was om nog wat kilo’s te verliezen aangezien ik toen 113,7 kilo woog stelde ik mij zelf drie mijlpalen als doel… de eerste is 15,7 kilo te verliezen, daarna nog eens 10 kilo, gevolgd door nogmaals 10 kilo… dat betekent dat ik op 78 kilo uit ga komen… bij elke mijlpaal mag ik mij zelf belonen… wanneer ik 98 kilo weeg, krijg ik super mooie nagels, wil al een tijdje acrylnagels, dus dat is een hele mooie vooruitzicht… wanneer ik 88 kilo weeg dan gaan we paardrij lessen nemen… iets wat we dus samen gaan doen, en ik kijk daar al even naar uit… en dan wordt het kijken of de volgende stap te halen is, want daarna heb ik echt een nieuwe garderobe nodig…

Nu weet ik dat ik dit alles niet alleen kan doen, en dat ik ditmaal een sportschool nodig ga hebben… en zo ging daar naar opzoek… ik heb een hele leuke gevonden, eentje die heel gezellig is, sociale contacten zijn daar snel te leggen… en ik ben er dus elke middag en twee avonden te vinden… en van de week voor het eerst wezen zwemmen, en dat aantal wil ik voortaan naar drie ochtenden opschroeven… kortom mijn eetpatroon blijft hetzelfde, terwijl ik veel meer ga bewegen… bij sportschool hebben ze een weegschaal die het vetpercentage meet… eens per twee weken mag ik daar op gaan wegen… ik ben begonnen met 50,9% en afgeslopen donderdag was het 48,6%… bij een vrouw mag het slechts 30% zijn… in de afgelopen vier weken ben in gewicht al 2,5 kilo afgevallen… op dit moment is mijn BMI 35,9 en bij een normaal gewicht zou het tussen de 18,5-24,9 moeten zijn… met 78 kilo kom ik net daarboven uit, maar veel lager wil ik echt niet wegen…

Nu is het zo dat ik al een paar maal commentaar heb gehad over het feit dat ik aan het afvallen ben, als men naar mijn foto kijkt die op mijn site staat (en die ik overal als avatar gebruik)… dan ziet men niet dat ik overgewicht heb, en zelf het stempel obesitas heb… nu komt dit doordat ik het zogenaamde peermodel ben, vandaar de foto hierboven… deze foto wil ik dan ook graag als een voor foto beschouwen… hierop is duidelijk te zien dat ik niet een licht gewicht ben, en dat ik echt niet aan anorexia lijd, zoals men denkt dat ik doe… al stel ik al het medeleven natuurlijk wel op prijs, ik wil graag naar een gezonder lichaam voor mijzelf toe, ik wil graag meer uithoudingsvermogen, ik wil graag conditie krijgen, oud worden… en nog veel meer, ik wil graag kleding kopen die ik leuk vind, en die in mijn huidige maat helaas niet gemaakt wordt…

Categorie: 24 uur van

Reacties

10 Reacties to “Mijn bijdrage aan de 24 uur van Khadija”

Gelukspoppetje
april 22nd, 2012 @ 11:50

Dit vereist discipline, doorzettingsvermogen, inzet, kortom dit vereist zoveel dat is niet gemakkelijk. Het is alsof je kracht moet zetten terwijl je die kracht wel ergens vandaan moet halen. Het zit heel diep. Elk hapje daar moet over nagedacht worden en als het sporten zwaar is, hoe houd je het dan vol. Het zwaarder worden is voor jou er langzaam ingeslopen, lees ik, de uitdaging zit in het feit dat het lichter worden er ook langzaam insluipt. Het is moedig en dapper dat je nu deze keuze hebt gemaakt. Een goed begin is het halve werk, zeggen ze. Achteraf kun jij, en jij alleen zeggen of dat ook zo is. Ik vind je een kanjer en wens je veel succes! hartelijke groeten van Gelukspoppetje (*_*)
Aline
april 22nd, 2012 @ 14:02

@gelukspoppetje het sporten valt tot nu toe mee… alleen moet ik me er wel toe blijven verzetten dat ik echt elke middag heen ga… dat zwemmen dat heeft veel langer geduurd, maar gaat ook goed komen want het is veel te leuk…
Jannie
april 22nd, 2012 @ 16:02

Aline ik wens je het allerbeste en hoop dat je de 78 kilo gaat halen.Niet lager want dan ga je mij voorbij, 72 kilo
Aline
april 22nd, 2012 @ 17:17

@Jannie denk niet dat ik daar heen zou willen… met mijn lengte… moet nog wel wat vlees overblijven lijkt me…
minoesjka
april 22nd, 2012 @ 18:29

Phoe, ook voor mij zou het gezonder zijn om flink wat kilo’s kwijt te raken, maar ik heb nooit van sporten gehouden, en zoveel en vaak? Nee, dat zou ik nooit volhouden ….
Aline
april 22nd, 2012 @ 18:57

@Minoesjka het is bij mij nu of nooit, althans dat is mijn instelling die ik nu heb… ik wil graag weer jurken aan, dat ziet er nu echt niet uit, dus dan zal er iets moeten gebeuren… en sporten op zich is niet erg, mits je een leuke plek hebt waar daar dat kan…
HansDeZwans
april 23rd, 2012 @ 12:04

Hey Aline, ik ga niet zeggen dat ik geschrokken ben van je blogje maar je hebt me wel versteld doen staan. En inderdaad, ik zag enkel je avatar staan en daar sta je, ja hoe moet ik zeggen, heel normaal op als ik mij zo mag uitdrukken.
Zoals je zelf aangeeft ben je het gewoon geweest om te sporten, heel veel zelfs. Dus als je dat stilletjes terug kunt opbouwen ga je zeker de goede richting uit. Ik vind het een heel moedig blogje en wens je echt veel succes toe. Ik ben er zeker van dat jij dat kunt volhouden.
Aline
april 23rd, 2012 @ 22:03

@Hans ik ben dan ook heel blij met die foto rechtsboven op mijn blog… die van vorig jaar is, en de foto hierboven in de blog is van vorige maand… En met 10 keer sporten per week moet ik op de goede weg zijn…
Gabi
april 24th, 2012 @ 14:06

Hey Aline,

Wat een dapper en openhartig verhaal heb je hier geschreven. Ik zet mijn hoed voor je af!
Menigeen met overgewicht loopt zich liever te verstoppen… Jij komt er hoor, juist je openhartigheid doet me dat denken, Volgens mij heb je de wil en ook veel lef om daar te komen waar je wezen wil.
Ik hoop dat er hier meer gewichtige personen komen lezen die ook anders willen want ik ben overtuigt dat jij hun, met je eigen verhaal, het goede voorbeeld maar ook de moed kunt geven om door te zetten. Ik vind je een topper!

Liefs,

Gabi
Aline
april 25th, 2012 @ 21:44

@Gabi dan verstop je jezelf… dat heeft geen zin, ga me niet anders voordoen dan ik ben… ik mezelf, en ik heb toevallig wat extra gewicht…