«
»

Sprookjes bestaan

Geplaatst op vrijdag 9 maart 2012 | 4 Reacties

Hoe vaak zou ze hier nog komen, ze had geen idee. Ze wist wel dat ze hier steeds weer graag naar toe ging. Het was haar favoriete plek om naar de rijke mensen te kijken. Anna was een lieve meid, maar helaas haar ouders hadden het niet zo breed. Niet dat ze iets te kort kwam, ze was dol op haar ouders, en blij dat beiden nog in leven waren. Hard werken was wat ze deden, en Anna hielp hun daarbij. Dat deed ze al zeker een jaar of zes, ondanks dat ze zelf pas zestien geworden was.

Sinds een jaar mocht ze eens per week een wandeling maken naar de stad, ze mocht dan wat kleine dingen ophalen voor haar ouders. Die blij waren dat zij gewoon door konden gaan met het werk. Daarnaast was het voor Anna natuurlijk een klein verzetje, dat ze haar graag gunde. Ze nam alleen niet de route die ze zou moeten nemen, ze nam elke keer weer een andere route, tot een paar weken geleden, ze had een hele grote villa ontdekt. Iedere keer weer moest ze even kijken. Kijken wat zij aan hadden, wat zij deden, het zag er immer mooi uit.

Dit keer ging het niet zoals gepland, ze werd gevonden op de plek waar ze normaal stond. Ze werd meegenomen naar het grote huis, alsof ze iets fout gedaan had. Nog voor ze iemand gesproken had zat ze opgesloten in een kamer. Ontsnappen bleek geen optie, toen ze een ronde in de kamer deed, een kamer die bijna net zo groot was als het hele huis van haar ouders. Wat was het toch raar verdeeld, waarom was er zoveel verschil tussen de armen en de rijken, dacht ze.

Toen de deur even later open ging en ze in de ogen van een hele knape jongeman keek, sloeg haar hart een keer over. Hij wilde weten wat ze deed, waarom ze er stond, en wie ze was. Ze gaf op al zijn vragen antwoord. Hij was betoverd door haar mooie stem, haar prachtige ogen, en hij wist allang wie ze was. Hij zag haar immers elke week, echter dit keer zou hij haar niet laten gaan, zonder dat hij haar gesproken had. Hij besloot er geen doekjes om te winden, en vertelde haar van het meisje dat elke week langs kwam, en aan wie hij zijn hart verloren had.

Ondanks de grote verschillen in levensstijl, kreeg hij toestemming van zijn ouders haar thuis te brengen. Ze hadden al weken geleden gemerkt dat hij verliefd moest zijn. Wat hij niet wist was dat zijn ouders elkaar onder bijna gelijke omstandigheden hadden leren kennen. Toen Anna die middag terug kwam, gevolgd door Erwin, wisten haar ouders gelijk genoeg. Dit zou hun toekomstige schoonzoon gaan worden, en het zou hun dochter aan niets ontbreken. Dat het wekenlijkse uitje zou uitlopen op zo’n unieke ontmoeting, dat hadden ze nimmer durven dromen.

© Aline

Geschreven voor Vijf van Vrijdag, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Reacties

4 Reacties to “Sprookjes bestaan”

  1. Khadija
    maart 9th, 2012 @ 21:44

    Dit is pas een sprookje.

  2. Aline
    maart 9th, 2012 @ 21:57

    @Khadija, ach ja hou wel van sprookjes, en soms mogen er wel eens nieuwe bijkomen… WinkAl is 500 woorden dan wat te weinig…

  3. Di Mario
    maart 9th, 2012 @ 22:20

    Mooi sprookje… weet je ookal hoe het verder gaat?

    Love As Always
    Di Mario

  4. Aline
    maart 9th, 2012 @ 22:21

    @Di Mario, zoals in elk sprookje, ze leefden nog lang en gelukkig… Wink

Geef een reactie

Je moet ingelogd zijn om reacties te geven.