WOT 005: Verwonderen
Geplaatst op donderdag 2 februari 2012 | 16 Reacties
Iets wat ik regelmatig doe is me verwonderen… waarom zou je zeggen? en waar verwonder je je dan over… over mijn buurjongen, dat hij na zes jaar, zich nog steeds gedraag als een puber… dat hij zijn alcohol probleem niet onder ogen wil zien… en door die drank dus eens per veertien dagen, mijn nachtrust kan verstoren… en nog meer verwonder ik mij erover, dat hij mij de schuld durft te geven… het is oorzaak en gevolg, geluidsoverlast wordt door ons afgestraft met een bezoek van oom agent… en als deze agent een proces verbaal opmaakt, een boete uitschrijft of zelfs overgaat tot het meenemen naar het bureau… dan heb je dat aan je eigen gedrag te danken, daar kan je mij de schuld niet van geven, en blijf ik me dus verwonderen dat hij niet volwassen wil worden, of eindelijk eens gaat inzien wat hij doet als hij te veel drank op heeft…
Dan verwonder ik mij over mensen die willen dat ik me gaan aanpassen aan hun… ik leid mijn eigen leven samen met mijn vriend en onze huisdieren… wij maken daarin keuzes, en die bepalen we gezamenlijk… nou ja verwonderen, het is meer een vorm van jaloezie, al zou ik het op prijs stellen dat men daarover eerlijk is… het is namelijk niet mijn handelen waarom iemand opeens iets anders van mij wil, het is een falen aan de kant van die persoon, en ik ben me ervan bewust dat die persoon dit nog niet eens door heeft… maar verwonder me wel dat men niet gewoon met je praat en verteld hoe ze er overdenken… ze laten je gissen, en slepen anderen mee in hun verhaal…
Wat me weer doet verwonderen in die anderen, want waarom laten zij iemand vallen, terwijl zij slecht één kant van een verhaal kennen… waarom praten mensen niet met elkaar, en geven ze niet bij elkaar aan wat ze van elkaar willen… mijn moto is Leven en laten leven… je kunt het niet iedereen naar het zin maken, en dat hoeft ook niet, als je zelf maar achter je eigen daden staat… al verwonder ik mezelf ook nog wel eens over daden van mij, die ik beter anders had kunnen doen… maar dat zijn mijn valkuilen, en ik hoop echt dat iedereen zijn eigen valkuilen onder ogen gaat zien, want het leven is veel te kort om het op deze manier verder te laten gaan…
Verwonderen kan ik me tevens over alle uitdagingen, in dit geval de uitdagingen van anderen en niet de vijf die ik zelf organiseer… dat ik het nog steeds spannend vind om te kijken welk woord, welk thema, welk sketch of welke kleuren gaan we gebruiken… dat ik soms niet kan wachten tot het een bepaalde dag is, omdat ik weet dat ik mee wil doen met een uitdaging… verwonderen over mezelf, dat mijn interesses zo breed zijn, dat zoveel dingen leuk zijn… dat ik soms echt zou willen dat er meer uren in een dag zit… zodat ik elke dag kan schrijven, bloggen, lezen, fotograferen, creatief bezig zijn, buiten kan lopen, recepten uit proberen, bakken, gamen, tv kijken, muziek luisteren, winkelen, dieren kijken, film kijken, salsa dansen, autorijden en ik verwonder mij nog meer, dat ik dit nog eens met net zoveel dingen zou kunnen aanvullen… Waar verwonder jij je nog het meeste over?..
© Aline
Geschreven voor WOT (write on thursday), ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties
februari 2nd, 2012 @ 20:29
ja de WOT is leuk!
februari 2nd, 2012 @ 20:43
Ik verwonder me nog het meest over de moed die de zon iedere dag weer heeft om op te komen.
februari 2nd, 2012 @ 20:49
@Miss Artemis, wist niet dat dat met moed te maken had…
februari 2nd, 2012 @ 21:13
als je los kunt komen van de last die je ervaart (van je buurjongen, van die mensen die aan je trekken) wordt het verwonderen vanzelf positiever. Zoals in de laatste alinea die je schrijft.
laat die anderen lekker los. focus je op wat energie geeft. dat is er genoeg, zie ik hier
februari 2nd, 2012 @ 21:17
Ik ben toch wel heel blij, dat ik me over dat soort geluidshinder ook nog niet eens hoef te verwonderen.
februari 2nd, 2012 @ 21:25
@Jacob Jan Voerman, helaas ontkom ik niet altijd aan die last van die buurjongen, die meestal pas rond middernacht begint te klooien… en dat levert dus een slechte nachtrust op, en een rare dag erna…
En ja er is genoeg positiefs om me op te richten…
februari 2nd, 2012 @ 21:27
@Floriene, na zes jaar had ik verwacht dat er iets meer aan gedaan zou zijn… nu moet ik wel zeggen dat we net een jaartje rust hadden omdat hij een vriendin had… maar ja zijn alcoholprobleem heeft daar ook meer kapot gemaakt dan goed voor hem is… en wij zijn daarbij dus weer eens de klos…
februari 3rd, 2012 @ 00:26
Ik verwonder me niet zo snel. Maar het blijft wel vervelend voor je dat je zo’n buur hebt. Misschien naast de politie eens gaan praten met de woonvereniging.
Love As Always
Di Mario
februari 3rd, 2012 @ 01:23
@Di Mario, het is een koopwoning, dus die keuze is er helaas niet… en de andere buren hebben er weinig last van, dus er klagen er te weinig mee… wijkagent doet niets, die vertelde paar jaar geleden gewoon dat hij de rustigste van de familie is, de rest slaat erop los als ze dronken zijn… dus met andere woorden die doet niet veel…
februari 3rd, 2012 @ 10:38
Ik heb al jaren last van de verbouwende medemens en de poolseklusbedrijf medemens en toen ik van de zomer dacht heerlijk bouwvakvakantie gingen ze gewoon door. Het is nu al een paar weken stil… knock, knock, knock… je weet tenslotte nooit.
februari 3rd, 2012 @ 11:54
Mooi dat je je gedachtengang zo laat zien! Vooral het begin stemde mij somber, want ik lees niet alleen verwondering en verbazing, maar ook een soort veroordeling en een soort ‘val mij niet lastig’ in. Ik kan de plank ghelemaal misslaan, houdt me ten goede…
Volgens mij kun je die energie veel fijner gebruiken voor dingen zoals in het laatste deel van je blog!
februari 4th, 2012 @ 09:42
Ik kan me best voorstellen dat zulke buren je heel hoog zitten en dat blijkt ook wel uit deze blog en je niet veel bijval van andere buren krijgt. Het lijkt me heel lastig. Sterkte er mee.
februari 4th, 2012 @ 10:27
@Floriene dat lijkt me ook vervelend, van mij gaan ze hun gang maar, als het na 22.00 uur maar rustig is, en niet zeven dagen achter elkaar… want dan zou ik ook gek worden… hoop voor jou dat het zo stil blijft…
februari 4th, 2012 @ 10:31
@Ruud, ik kan gewoon niet begrijpen dat iemand zo onnadenkend is, oftewel kortzichtig… het is geen veroordeling, maar ik hoeft niet midden in de nacht mijn nachtrust op te moeten geven in mijn eigen huis, voor het plezier van één buurman, die dronken uit de kroeg komt, en daar dan van alles oppikt en mee neemt, zodat ze bij hem thuis met zijn allen verder kunnen… ben dus ook somber, want hij komt woensdag weer thuis (ben al lang blij dat hij week op, week af werkt)…
Enne ik gebruik mijn energie dan ook graag voor alle andere dingen… al is dat soms lastig, als er nachtrust verloren gaat… de dag erna ben je gewoon niet jezelf…
februari 4th, 2012 @ 10:32
@GewoonAnneke, met mijn andere buren kan ik het prima vinden, maar negen van de tien keer, merken zij er niets van… dus eens per half jaar zien of horen ze wat… en dan is het lastig oordelen of mee bellen…
februari 4th, 2012 @ 10:41
@linda kwakernaat dat is de WOT zeker, en sorry askimet had je reactie voor spam aangezien… dus heb dat bij deze even recht gezet…