Write On Wednesday 55
Geplaatst op woensdag 3 augustus 2011 | 4 Reacties
Horen
Als je goed luisterde dan kon je wind horen, die zachtjes door de boomtoppen waaide. Verder was het helemaal rustig in het bos. Maar het bos was niet verlaten, er zat iemand op een bankje, alleen. Zij zat te luisteren naar de geluiden die de natuur maakte. Dat deed ze wel vaker, ze was ermee begonnen toen haar man overleden was. Ze voelde zich vaak eenzaam, maar in het bos was ze op haar gemak. Misschien was dat omdat ze hier zo vaak met Klaas geweest was. De herinneringen aan hem leken hier het sterkst. In dit bos hadden ze samen heel veel meegemaakt. Klaas had haar hier bij de boom naast de bank, ten huwelijk gevraagd. Het was als de dag van gisteren, alles in dit bos hield het in stand. Op haar weg terug naar huis werd haar aandacht getrokken door een groepje jonge mensen. Ze stonden bij de ingang van het bos pamfletten uit te delen. Ze begon te lezen, en schrok heel erg, de gemeente had plannen het bos om te halen, want er moest een hoge snelheidstrein doorheen lopen. Meer dan de helft van het bos zou hier mee verloren gaan. Ze begon zachtje te huilen, dit kon niet waar zijn, zo’n mooie plek mocht niet gesloopt worden. “Oma, wat is er aan de hand ik hoorde u huilen”, klonk het plotseling. Ze keek op en zag haar kleindochter. “Oma gaat u mee, naar het gemeentehuis, om ze te vertellen dat het bos moet blijven!”
© Aline
Geschreven voor Write On Wednesday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties
augustus 5th, 2011 @ 00:27
Ik hoop dat het lukt, maar helaas wordt maar al te vaak op gevoelens geen acht geslagen, daar hangt immers geen prijskaartje aan.
augustus 5th, 2011 @ 00:38
Nee dat klopt, en ouderen en jongeren zijn vaak de klos, wat dit soort besluiten betreft…
augustus 8th, 2011 @ 19:36
Wauw …… wat een geweldig verhaal!!
Het doet me denken aan een kennis die wat ouder is. Hij is in Limburg opgegroeid bij Schinveld en toen dat bos voor de luchtmacht gekapt moest worden, kwamen zijn jeugdverhalen en hoe erg hij die kap zou vinden!
augustus 8th, 2011 @ 20:07
Dank je, het is compleet verzonnen, maar hier en daar put ik wel uit verhalen van anderen… alleen daarbij ging het om hun huis dat plaats moest maken…