Spannend gesprek
Geplaatst op vrijdag 12 augustus 2011 | 10 Reacties
“Dit moeten we vaker doen, samen gewoon er even tussen uit” zei Cora. “Inderdaad, dit moeten gewoon elke maand minstens een keer doen” klonk het aan de aan de andere kant van de lijn. De dames maakten gelijk een afspraak voor de volgende maand. “Zet je het in je agenda Elise, dan kunnen we het niet vergeten?” Terwijl ze dat zei, klonk er een hele luide knal. Zo luid dat beide meiden even stil werden. “Heb je dat gehoord Elise, die knal, het leek wel een schot van een pistool of zo?” “Ja, Cora ik hoorde het ook, het klonk …”
Opeens was de verbinding weg en terwijl Cora de hoorn weer oppakte, merkte ze gelijk dat alles stil bleef. Er was geen telefoonlijn meer, de lijn was dood. Ze schrok op van het geluid van haar mobiel. Het was Elise die wilde weten of alles goed was, toen ze vertelde dat er geen geluid meer in haar telefoon zat, maakte die zich gelijk zorgen. “Je hebt toch wel alle deuren en ramen op slot he?” Cora besloot dat ze beter even kon kijken of ze dat inderdaad gedaan had. Echter op het moment dat ze dat zou doen, viel het stroom uit.
“Elise, op dit moment doet het licht het ook niet meer, je blijft nog wel aan de lijn he?” “Want ik begin nu wel een beetje bang te worden”. Toen ze de schakelaar om haalde, gebeurde er niets, het enige licht dat ze had in de kamer was die van haar mobiel. “Moet je niet het alarmnummer bellen Cora, want dit bevalt me niets”. “Eerst je telefoon en dan nu geen stroom meer, dit kan geen toeval zijn”. Al was ze zelf natuurlijk erg blij dat ze in haar eigen huis was, ze zou nu graag bij haar vriendin willen zijn om haar te zijn.
“Misschien moet je even uit je raam kijken, wellicht kun je iets zien?” Cora was al onderweg, ze schoof he gordijn iets opzij, en zag dat het overal donker was, het was niet alleen bij haar in de flat uit. “Elise, volgens mij zit het hele blok hier zonder stroom, ik zie overal zaklantaarns en kaarsjes branden”. Een hele opluchting, beide meiden waren het overeens, dat dit goed nieuws was, als er nergens licht was, dan was het niet persoonlijk op Cora gericht.
Juist op dat moment werd er hard op de deur geklopt. “Open maken, politie!” Ze besloot hier niet zomaar in te trappen. “En hoe weet ik dat u politie bent?” vroeg Cora. “Ik kan u immers niet zien zo in het donker”. Toen de agent zijn legitimatie onder de deur door schoof wist ze genoeg, en deed ze gelijk open. “Sorry mevrouw, maar we zijn op zoek naar een moordenaar, buiten ligt namelijk uw buurman, dood op straat”. “Ik ben zojuist thuis gekomen, van een dagje sauna, en heb wel een schot gehoord, daarna viel mijn telefoonlijn weg, en ging het licht uit”. “Dat hebben wij gedaan, mevrouw”.
© Aline
Geschreven voor Vijf van Vrijdag, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties
augustus 12th, 2011 @ 20:16
Hoe loopt het af? Ik ben helemaar niet nieuwsgierig maar…………………….
augustus 12th, 2011 @ 20:20
Nog geen idee, kan nog alle kanten op…
augustus 13th, 2011 @ 10:13
Dus inderdaad foute boel maar ook inderdaad nie tegen haar gericht. Of…… ik wacht het vervolg in spanning af.
augustus 13th, 2011 @ 11:35
Aline, kan me niet goed concentreren, m’n hond….
augustus 13th, 2011 @ 14:00
hmmmmmm dit vraagt wel om een voortzetting hoor!
augustus 13th, 2011 @ 14:51
De politie die de telefoon en het licht uit deed??? Het waarom ligt in de krochten van de finale verborgen denk ik?
augustus 13th, 2011 @ 17:30
Nee het is niet tegen haar gericht… maar er missen nog flink wat details…
augustus 13th, 2011 @ 17:31
Haha, voer jij even de spanning verder op…
augustus 13th, 2011 @ 17:31
Dat gevoel had ik al…
augustus 13th, 2011 @ 17:31
Volgende week weten we meer…