Word Exact 300 – 8

Geplaatst op maandag 25 juli 2011 | 33 Reacties

Verstoppen

Hij gluurde naar buiten, heel voorzichtig zo dat niemand hem zou zien. Buiten stonden veel politieagenten hem op te wachten. Dit ging niet goed zo, dacht hij. Iemand moest hem verraden hebben, het kon niet anders. Hoe kwamen die agenten anders daar. Hij had geen idee hoe lang hij buiten het zicht van deze goed getrainde ogen kon blijven.Hij pakte de telefoon en besloot zijn neef te bellen. Als iemand hem hier uit kon halen was het Rico wel. Echter alles was hij kreeg was een voicemail box. Hij liet een boodschap achter, in de hoop dat deze op tijd zou aankomen. Geen twee minuten later ging de telefoon, hij vertelde Rico over zijn situatie. Maar deze leek hem niet zo te willen helpen. “Andre, wat heb ik je nou gezegd de vorige keer, ik kan je niet steeds blijven helpen”. “Je had beloofd voorlopig geen inbraken meer te doen”. “Hoe kan je nu zo stom zijn om het hele korps op je hielen te hebben?” Dit was niet het soort hulp wat hij nou nodig had. Hij had niet iemand nodig die hem ging vertellen dat hij fout was geweest. “Andre je bent toch wel zo slim geweest om het spul goed op te bergen he?” “Als ze je pakken met de hele handel dan ben je helemaal de klos, en kan zelfs je advocaat je niet meer helpen”. “Zeg Rico heb je nog meer vragen voor me, of heb je een oplossing”. “Natuurlijk heb ik geen spullen bij me, hoe kom je op het idee dat ik ook maar iets gedaan heb?” Het volgende moment hoorde hij hoe een deur ingetrapt werd, en de politie kogels los liet. Hij hoorde iemand smeken voor zijn leven. En hij begreep opeens dat hij niet degene was die gezocht werd.

© Aline

Geschreven voor Word Exact 300, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Categorie: Verhalen, WE-300

Word Exact 300 – 7

Geplaatst op zondag 17 juli 2011 | 12 Reacties

Drukken

Met een groep van acht vrienden waren ze dit jaar op vakantie gegaan. Zes jongen en twee meiden. Al hadden de ouders van de laatste twee wel even bezwaar gemaakt. Maar ja, hoe wil je twee jonge meiden van twintig nog tegen houden? Precies dat lukt niet, daarnaast deze vrienden groep was zo hecht. De jongens zouden de meiden gerust overal voor beschermen. Dus konden ze beter alle goede zorgen meegeven. Zodat ze een onvergetelijke vakantie zouden hebben. Als verrassing kreeg één van de jongens vlak voor de vakantie een digitale camera, met een boekje dat precies uitlegde hoe je alle knoppen moest gebruiken. De reis zelf verliep vlot, en de kamers waren prachtig. Ze hadden gezamelijk één huisje met vier slaapkamers. Het uitzicht was werkelijk prachtig. Vanaf hun kamer hadden ze prachtig uitzicht over de bergen, het meer, het was echt adembenemend.  Deze zomervakantie gingen ze echt een hoop lol beleven. Watersporten, lekker zonnen, tripjes maken naar de verschillende steden en wat cultuur opsnuiven. Leuke foto’s en filmpjes maken voor als ze weer thuis waren. En het belangrijkste ze zouden zich elke avond in het uitgaansleven gaan begeven. Hier waren immers geen ouders, dus ze konden doen en laten wat ze wilden. Zelf bepalen hoe laat ze thuis kwamen, kortom zich helemaal vrij voelen. Alles verliep prima, ze hadden het reuze naar hun zin. Veel leuke dingen gedaan en nieuwe mensen leren kennen. Genoten van het lekkere eten en de coctails. En de plannen voor een nieuwe vakantie volgend jaar hadden ze zelfs al gemaakt. Ze kwamen dan ook vol verhalen weer thuis bij hun ouders. Ze wilden gelijk alles vertellen wat ze hadden meegemaakt de afgelopen twee weken. Het enige wat de meiden raar vonden was telkens wanneer der afgewassen moest worden, hadden ze jongens nergens kunnen vinden.

© Aline
Geschreven voor Word Exact 300, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Categorie: Verhalen, WE-300

Word Exact 300 – 6

Geplaatst op zondag 19 juni 2011 | 10 Reacties

MaMagement

Al vroeg sloop ze het huis uit, vandaag was het immers haar vrije dag. Haar man zou de kinderen en het huishouden overnemen. Ze had afgesproken met haar vriendinnen, en wilde graag op tijd zijn, want ze zouden naar Utrecht afreizen, op naar de huishoudbeurs. Haar vriendinnen stonden al klaar en even later zaten ze in de trein op weg naar hun dagje uit. Tweemaal per jaar kwamen ze met hun vieren bij elkaar, en dan gingen ze altijd iets leuks doen. Met al het bijpraten over van alles en nog wat, verliep de reis voorspoedig en kwamen ze al snel aan in Utrecht. Vandaar was het een korte wandeling naar het beursgebouw. Waar ze de schrik van hun leven kregen, het was er zo verschikkelijk druk, dat ze voorlopig nog lang niet aan de beurt waren. Aan de andere kant van de hal zagen ze dat er nog een beurs bezig was de Kamasutra. Ze keken elkaar aan en besloten dat ze best even konden gaan kijken. Dan deden ze dit jaar gewoon twee beursen tegelijk. Ze genoten zichtbaar van alle schaars geklede modelen, leuke speeltjes en lekkers, die ze daar tegen kwamen. En ze besloten zelfs dat ze best op de foto konden gaan. Niets leukers voor hun mannen dan een foto van al hun vrouwen in een leuk mannenblad. Dat ze met ontbloot bovenlijf op de foto gingen vonden ze alle vier wel een spannend idee. “Mam?”, hoorde ze opeens achter haar, en toen ze zich omdraaide, keek ze recht in de blauwe ogen van haar oudste dochter. Ze voelde zich lichtelijk betrapt, maar na een goed gesprek met haar dochter. Gingen ze samen nog eens een rondje over de beurs. Ze had zich het voorlichtingsgesprek heel anders voorgesteld, dit was zoveel leuker dan die van haar. 

© Aline
Geschreven voor Word Exact 300, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Categorie: Verhalen, WE-300

Word Exact 300 – 5

Geplaatst op donderdag 1 april 2010 | 20 Reacties

Link

Hij keek nog eens op zijn horloge en zuchtte een keer diep. Dit ging niet meer goed komen, het was wederom laat. Dat werd voor de vierde keer deze week overwerken. Hij pakte de telefoon en belde met een vriend van hem. Ze zaten samen in een band, en vanavond hadden ze een oefen avond. Dat zou hij niet halen daar was hij heel erg zeker van. Zijn vriend was helemaal niet blij, "Je kan beter uit de band stappen, dit is al de vijfde keer in zes weken tijd dat je afbelt." "Hoe moet dat straks als we gaan optreden man?" Michael wist dat zijn vriend gelijk had, maar ja zijn baan was heel belangrijk voor hem. Hij wilde al het werk af hebben, en hij wist zeker dat zijn baas dat ook zou willen. Echter hij wilde ook in de band blijven, dus hij kon beter zorgen dat het werk voortaan sneller af kwam. Een paar uurtjes later was hij klaar en verliet het pand. Gelukkig had hij wat connecties bij de taxicentrale, en zo werd hij binnen een paar minuten al opgehaald en naar het station gebracht. Nog geen tien minuten later vertrok de trein in de richting van Alkmaar. Het was zoals gewoonlijk niet erg druk meer om dit tijdstip, zodat hij al snel een plaatsje had gevonden bij het raam. In Alkmaar aangekomen had hij precies twee minuten om zijn aansluiting met de volgende trein te halen. Als hij die zou missen dan zou hij minstens een uur moeten wachten. Hij stapte de trein uit en voor hij het wist hoorde hij zijn naam roepen. Hij keerde zich om en keek in de ogen van zijn vriendin. "Kom we gaan uit eten, ik wil deze week wel eens samen aan tafel met je zitten." 

© Aline
Geschreven voor Word Exact 300, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Categorie: Verhalen, WE-300

Word Exact 300 – 4

Geplaatst op vrijdag 12 maart 2010 | 16 Reacties

Zorg

Het huilen stond haar nader dan lachen. Moe gestreden zat ze op een stoel in de keuken. Haar kasboek lag voor haar op de keukentafel, het zag er niet goed uit. De huur van deze maand was betaald, maar er was geen geld om de andere rekeningen te betalen. De afgelopen vier maanden had ze de grootste moeilijkheden om alle eindjes aan elkaar te knopen. Ze had tot nu toe veel geluk gehad, en op het einde van de maand was ze er altijd net uit gekomen. Oke, ze wist dat ze nergens achter liep, dus ze zou er niet zo mee bezig moeten zijn. Maar waar ging ze deze maand het geld vandaan halen? Sinds Willem overleden was had Sarah het financieel zwaar. Een week na de begrafenis was ze op het kantoor bij de notaris geweest. Daar had ze te horen gekregen dat Willem de verzekeringen niet had betaald. Dat er veel schulden waren, en dat ze haar huis per direct moest verlaten. De bank zou het per opbod gaan verkopen. Ze had een paar spullen uit hun oude huis gehaald, en was op zoek gegaan naar een goedkoop huur huisje. Veel ruimte had ze niet nodig een woonkamer, een slaapkamer, een keukenblok, een douche en een toilet en dat was het. Het was niet veel maar ze had er wel naar haar zin. Meeste dagen zat ze voor zich uit te staren en dacht ze aan Willem. Hoe had hij haar zo kunnen achterlaten. Waarom had hij haar niets verteld van de geld problemen, ze dacht altijd dat zij het heel goed hadden. Als hij eens wist dat ze uit bedelen ging om aan het geld te komen, dat ze op water en brood leefde. Had hij het echt niet geweten, of was er wat anders geweest?

© Aline
Geschreven voor Word Exact 300, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Categorie: Verhalen, WE-300

Links naar WE-300 loggers

Geplaatst op zondag 21 februari 2010 | Reacties uitgeschakeld voor Links naar WE-300 loggers

Links naar alle webloggers die mee doen met WE-300 van Plato:

  • Alice
  • Alie & Annie
  • Aline
  • Assyma
  • Dieneke
  • Eva
  • Geartsje
  • Hanneke
  • Ikan Mas
  • Jackles
  • Janneke
  • Jet
  • Kaatje
  • Laura
  • Lydia
  • Margreetz
  • Melody
  • Mijn Gedachten
  • Plato
  • Reismeermin
  • Schrijfbloc
  • Talithah
  • Toaske
  • Truus

    • Doe jij ook mee met word exact 300 en sta je er niet tussen?
    Laat het me even via het mailformulier weten dan zet ik je er ook bij.

    Categorie: WE-300

    Word Exact 300 – 3

    Geplaatst op zondag 24 januari 2010 | 24 Reacties

    Vervallen

    Met het neer komen van de hamer en de woord "Verkocht", verkeeg Ellen de sleutels tot haar nieuwe woning. Wat een geluk dat de eigenaars in geld problemen waren gekomen. Nu had ze het huis van haar dromen per opbod op de veiling kunnen kopen. Na het tekenen van de papieren besloot ze gelijk naar de villa te rijden. Als kind had ze vaak bij het hek staan kijken en dagdromen over hoe het zou zijn als zij daar zou wonen. En nu, nu kwam eindelijk die ene hele grote wens uit. Het was jaren geleden dat ze voor het laatst in haar geboorte dorp was geweest. En nog langer gelden dat ze daar voor het hek had staan kijken. Het weer zien met de villa had ze anders in gedachten gehad. De buitenkant leek in geen jaren opgeknapt, maar dat was eenvoudig te verhelpen. Toen ze even later de sleutel in de deur stak, dacht ze dat ze in een boze droom gestapt was. Aan de binnenkant leek de woning meer op een bouwval dan op een huis. Nu snapte ze waarom er weinig mensen waren die tijdens de veiling interesse hadden getoond. Hoe had ze zo dom kunnen zijn om ongezien zo'n grote aankoop te doen. Nou ja dat was niet helemaal waar, tijdens de veiling had ze alle foto's van de woning gezien, maar zo te zien waren die behoorlijk verouderd. De enige oplossing om van deze woning iets te maken, was door het eerste met de grond gelijk te maken. En dan iets nieuws op te bouwen, een project dat veel tijd en geld zou kosten. Nu was dat laatste niet een groot probleem, sinds ze zes maanden geleden de loterij gewonnen had. Het zou alleen veel langer duren voor ze er eindelijk kon gaan wonen.

    © Aline
    Geschreven voor Word Exact 300, ook mee doen lees de spelregels
    Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

    Categorie: Verhalen, WE-300

    Regels WE-300

    Geplaatst op maandag 18 januari 2010 | Geen reacties

    Spelregels

    1. WE-300 is een schrijfopdracht voor een stukje dat exact 300 woorden (exclusief de titel) moet bevatten. W.E. staat dan ook voor Word Exact.
    2. De frequentie van de opdracht is 1 maal per maand. (als later blijkt dat deze frequentie te laag is, kan bijstelling tot bijvoorbeeld 3 of 2 weken plaatsvinden. Maar voorlopig doen we het zo).
    3. De opdracht bestaat uit een woord waar de schrijver meer dan één kant mee uit kan.
    4. Dat woord mag niet in het stukje voorkomen. U moet het dus omschrijven of kiezen voor een synoniem.
    5. Het woord wordt opgegeven door Platoonline op de 21e van elke maand. Deelnemers hebben dan tot de 21e van de volgende maand de tijd om een stukje te schrijven en op de eigen weblog te plaatsen.
    6. Het staat iedereen vrij het stukje (met inachtneming van de opdracht) een eigen titel te geven.
    7. Is het stukje klaar? Zet dan de link in het reactieveld van de desbetreffende opdracht.

    Tips en trucs:

    1. Zorg zo mogelijk voor een verrassende afsluiter van uw stukje.
    2. Als u in Word of Works schrijft, telt het programma u woorden. Selecteer de tekst zonder de titel en toets Extra>>> woorden tellen in het menu.
    3. Platoonline hevelt uw linkje over naar het opdrachtlogje zodat deze voor iedereen goed zichtbaar is.
    4. Bovendien verschijnt er in de welkomsttekst een link naar de desbetreffende opdrachten. Op die manier zakt deze opdracht niet weg tussen de andere logjes.
    5. Last but not least: lees de teksten van uw mede WE schrijvers. Iedereen vind het leuk om gelezen te worden en om reacties te krijgen.
    Categorie: WE-300

    Word Exact 300 – 2

    Geplaatst op zondag 17 januari 2010 | 10 Reacties

    Overgang

    “Bijna klaar Martha en dan kunnen we eindelijk op vakantie”, zei Bart. Terwijl hij bezig was de laatste koffer in de auto te doen. “Weet je zeker dat je niets bent vergeten, want ik keer niet weer om”. Martha begon te lachen “Als we iets vergeten zijn, dan kopen we het gewoon nieuw”. Een paar minuten later zaten ze in de auto op weg naar Italië. Dit jaar gingen ze voor all inclusief zomer vakantie. De voorgaande jaren waren ze steeds op familiebezoek geweest. Wat ze ook heel erg leuk vonden, maar een keertje samen met zijn twee. Daar hadden ze echt al weken naar uit gekeken. Een echte doe vakantie, met van alles erop en er aan, en nu zaten ze echt in de auto. Ze hadden gekozen voor de auto omdat ze dan zelf overal heen konden. Ze wilden dit jaar niet afhankelijk zijn van anderen. De zon scheen en het schoot lekker op. De grens met Duitsland waren ze al gepasseerd, en de veranderingen in het landschap waren gelijk opgevallen. Ze genoten beide zichtbaar van deze rit, en al het moois om hun heen. Het lawaai van de ambulance maakte Martha wakker. Er zat een politieagente naast haar “Martha gaat het met je? Weet je wat er gebeurd is?” Ze keek de vrouw nog een keer aan, en schudde met haar hoofd. “Ik weet niet wat er gebeurd is, Bart en ik zijn onderweg naar Italië voor onze vakantie”. Bij het noemen van zijn naam begon ze met haar hoofd te draaien om te kijken waar hij was. “Rustig maar Martha, Bart is al in het ziekenhuis, ik heb zo juist vernomen dat hij helemaal bij kennis is”.  Martha keek weg en zag hun kapotte auto daar staan tussen de slagbomen.

    © Aline
    Geschreven voor Word Exact 300, ook mee doen lees de spelregels
    Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

    Categorie: Verhalen, WE-300

    Word Exact 300 – 1

    Geplaatst op zondag 17 januari 2010 | 8 Reacties

    Etiquette

    Het was een koude avond, en de regen tikte zachtjes tegen het auto raam. Wie was er op dit moment nog onderweg? Op dit tijdstip hoorde je lekker thuis bij de warme kachel te zitten. Echter daarvoor had Annie al dagen geen tijd gehad. Ze was al avonden na het werk bezig geweest om het feest in goede banen te kunnen leiden. Over twee weken was het zover en dan zou ze haar dochter weg geven aan haar aanstaande schoonzoon. Er moest alleen nog zoveel gebeuren voor het feest doorgang kon hebben. Overal hield ze zelf toezicht op, dus dat betekende veel controleren. Maar het meeste ging nu de goede kant op, alles leek keurig op schema te zitten. Ze moest alleen het bruidspaar zelf nog zien over te halen. Zij wilden namelijk de nacht voor het huwelijk gewoon bij hun thuis doorbrengen. Een schande vond Annie, dat hoorde niet, het brengt namelijk ongeluk als een bruidspaar voor de ceremonie zag. Natuurlijk was het niet de enige reden. Annie zou zo graag willen dat haar dochter van af haar ouderlijke woning zou worden opgehaald. Ze had beloofd aan Bertus, op zijn sterfbed had hij haar toegefluisterd dat het zo mooi zou zijn als Ilse ook vanuit huis zou trouwen. "Annie, dan zijn ze allemaal hiervandaan het huwelijksbootje ingestapt." Ze keek nog eens omhoog, als of ze wist dat Bertus toezicht hield. "Ze is net zo koppig als jij, ze trekt zich nergens wat van aan", fluisterde ze zacht. Haar jongste telg had maling aan de regels en dat wist ze. Gister hadden ze wat woorden gehad over het bestek dat op tafel kwam te leggen. De rangschikking van de tafelgasten was ook niet van een leien dakje gegaan. Kortom in de ogen van haar dochter was ze een oude zeur.

    © Aline
    Geschreven voor Word Exact 300, ook mee doen lees de spelregels
    Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

    Categorie: Verhalen, WE-300

    Categorie WE-300

    Geplaatst op zondag 17 januari 2010 | 4 Reacties

    Sinds een paar maanden is er iets nieuws… er worden verhalen geschreven onder het kopje WE-300 wat staat voor Word Exact 300… eens per maand zo rond de 20e verschijnt er op het log van Plato een nieuw woord aan de hand daarvan dien je een verhaal van exact 300 woorden te schrijven… uiteraard zijn er wat spelregels… vanaf vandaag zul je ze op dit log ook tegen komen… want ik ga elke maand mee doen… en om het helemaal af te maken, heb ik alvast een voorproefje gemaakt met de twee woorden (etiquette en overgang) die al geweest waren…

    Categorie: WE-300