«
»

Ontredderd

Geplaatst op vrijdag 6 januari 2012 | 6 Reacties

Hoe het allemaal zover had kunnen komen wist ze niet. Haar vragen bleven lange tijd onbeantwoord, simpel omdat er niemand was om antwoord te geven. Na zware lange dagen klauteren en zwoegen. Met nog veel zwaardere nachten, waarin ze haast geen oog dicht deed, wist ze eindelijk de bewoonde wereld weer te bereiken. Nou ja ze zag wat huizen en klopte aan, maar helaas bleef de deur dicht. Ze had echt hulp nodig ze kon niet nog een nacht buiten verblijven. Een douche, wat eten en een bed, was alles waar ze aan kon denken.

Bij de volgende woning zag ze dat er mensen thuis waren, doordat ze het gordijn open en dicht zag gaan. Ze snelde daar heen en klopte op de deur, zonder resultaat. Ze besloot om achterom te lopen, en daar zag ze een man bezig in de tuin. Ze liep op hem af en vroeg hem om hulp. Toen hij opkeek, zag ze duidelijk dat hij schrok van haar. Al die tijd was ze zich niet bewust geweest van haar uiterlijk, na al die dagen moest ze er inderdaad vreselijk uit zien. Geen wonder dat men de deur niet durfde te openen.

Ze zocht snel tussen haar spullen, en vond daar een klein spiegeltje. Om vervolgens de schrik van haar leven te krijgen. Ze herkende haar eigen gezicht amper, het zat vol met krassen, bloed, vuil. “Water?”, was het enige wat ze uit kon brengen, en werd op haar wenken bedient door de oude man. Hij had zelfs een handdoek gehaald en zijn vrouw stond naast hem. Zij pakte een washandje, maakte deze nat en liep op haar af. Depte haar gezicht en begon te lachen, en terwijl ze dat deed gebaarde ze naar de anderen dat het goed was.

Ze namen haar mee naar binnen, gaven haar te eten en te drinken. En vroegen haar wat er gebeurd was. Iets waar ze geen antwoord op kon geven, want dat wist ze immers zelf nog niet. Enige wat ze wist waren de afgelopen drie dagen en dat vertelde ze aan hen. Daarna boden ze haar een slaapkamer met bed aan. Moe als ze was nam ze dat gelijk aan, ze klom het bed in en viel direct in slaap. Toen ze uren later wakker werd wist ze wederom niet waar ze was.

Ze lag in witte kamer, links van haar een wand vol met ramen, buiten was het donker. Aan de andere kant ontdekte ze een aantal deuren. Ze keek nog even verder rond en zag veel machines naast het bed staan, die met draden aan haar verbonden waren. Even later kwam er een verpleegster de kamer binnen, die haar aankeek en vroeg hoe het met haar ging. Om er vervolgens achter te komen dat ze al jaren in deze kamer lag, en ze zojuist uit een coma ontwaakt was. Dat ze daarbij allerlei dromen had gehad die echt leken kon komen door een experimenteel medicijn. Wat door haar ontwaken, een grote doorbraak zou gaan maken.

© Aline

Geschreven voor Vijf van Vrijdag, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Categorie: Verhalen, Vijf van Vrijdag

Reacties

6 Reacties to “Ontredderd”

  1. Marja
    januari 6th, 2012 @ 11:49

    Spannend verhaal. Heel boeiend hoe je dit hebt geschreven.

  2. Ria
    januari 6th, 2012 @ 15:43

    wat een mooi einde Aline.Ontwaken uit coma door een experimenteel medicijn.
    Goed verhaal met inhoud.

  3. Aline
    januari 6th, 2012 @ 20:17

    @Marja het scheelt als ik tijdens het schrijven, gelijktijdig op tv een actie film op heb staan… niet dat er ook maar enige overeenkomsten zijn… maar mijn gedachten nemen dan een andere loop en kennelijk komt dit er dan uit…

  4. Aline
    januari 6th, 2012 @ 20:18

    @Ria, pas bij de laatste alinea had ik door waar ik heen wilde werken… dus echt op het laatst bedacht hoe ik dit af ging maken…

  5. Ria
    januari 8th, 2012 @ 21:59

    Zo werk ik vaak.Bekijk eerst d e5 woorden ,dan hoe ik het wil laten eindigen en ja dan begin ik gewoon.Maar soms wordt het dan nog totaal anders.
    groetjes ,Ria

  6. Aline
    januari 9th, 2012 @ 00:34

    @Ria dit einde had ik dan ook niet kunnen voorspellen… maar die laatste regel in alinea 4 gaf me de voorzet…

Geef een reactie

Je moet ingelogd zijn om reacties te geven.