«
»

Schrijfveren 003

Geplaatst op donderdag 21 juli 2011 | 6 Reacties

Op blote voeten

Op blote voeten loop ik door over het strand langs het water. Ik voel het zand tussen mijn tenen. En vergeet even alles en iedereen om me heen. Ik voel me vrij daar bij het water op mijn blote voeten. Ik voel dat ik leef, en dat ik de hele wereld aan kan. Ik geniet van de zon die danst op mijn lichaam. Ik geniet ook van het zuchtje wind, dat mijn haren doet wapperen. Heerlijk mij zelf zo één met de natuur om me heen te voelen.

Op blote voeten stap ik verder, richting de duinen. Daar besluit ik mijn tas op te maken en pak mijn camera. Ook hier voel ik hoe het zand tussen mijn tenen kruipt, wanneer ik voorzicht foto’s maak van het prachtige helmgras, tegen een mooie blauwe wolke lucht. Even later voel ik iets lopen over mijn blote voeten. De macro lens wordt er bij gepakt, en zo maak ik vele foto’s van het leven in de duinen.

Op blote voeten stap ik even later de weg over, vanuit de duinen naar het bos. In het bos voel ik de blaadje en takje kriebelen. Ik hoor de vogels fluiten, en probeer ze vinden met mijn camera. Het bos heeft nog meer verrassing, vele blaadjes, bloemen en andere diertjes wachten op hun beurt. Tot ik ze ontedek met mijn camera, en ze vastleg voor mijn archief. Deze dag wil ik namelijk niet vergeten.

Op blote voeten stap ik even later in de auto. Ik maak mijn voeten schoon, en trek mijn schoenen weer aan. Het is tijd om naar huis te gaan, al wil ik nog niet. Ik wil nog even genieten van al het moois wat ik vandaag gezien heb. Van alle fijne geuren die ik heb mogen ruiken, alle kleuren die ik heb mogen zien. En alle soorten grond die ik op mijn blote voeten heb mogen voelen.

© Aline
Geschreven voor Schrijfveren, ook mee doen lees de spelregels en de opdracht hier

Categorie: Schrijfveren, Verhalen

Reacties

6 Reacties to “Schrijfveren 003”

  1. Helma
    juli 21st, 2011 @ 17:32

    Mooi geschreven Aline en dat met blote voeten door eht zand herken ik wel. In de auto ook, maar in eht bos doe ik het niet meer. Ben benieuwd naar je foto’s.
    Groetjes, Helma

  2. Aline
    juli 21st, 2011 @ 19:59

    Eh Helma dit verhaal is fictief geschreven waarbij “op blote voeten” het thema was … al ken ik het gebied wel, want ik heb het gewoon over Den Helder… waar je inderdaad van de zee, over kan in de duinen en van daar naar het bos kan lopen…

  3. NANNE NICOLAI
    juli 21st, 2011 @ 21:02

    Heel mooi beschreven…, ik ben ook een genieter van het maken van strandwandelingen…, lange strandwandelingen. Meestal heb ik dan toch wel open sandalen aan…, ik ben altijd vrij angstig vooor het oplopen van blessures…, dit komt ook om dat ik dan stevig loop. Voor de lange afstanden die ik loop, mag ik niet geblesseerd raken…!
    Groet, NANNE NICOLAI

  4. Aline
    juli 21st, 2011 @ 21:15

    Het is een fictief verhaal, ik mag zelf graag op slippers lopen, zodat ik op het strand die slippers aan mijn fototas kan hangen… om ze zodra ik in de duinen ben of op de verharde weg, ze weer netjes aan te doen…

  5. HansDeZwans
    juli 21st, 2011 @ 21:49

    Op blote voeten lees ik dit verhaaltje en ook ik voel het zand tussen mijn tenen kruipen. Shit, tijd om te stofzuigen. Smile

  6. Aline
    juli 21st, 2011 @ 22:11

    Als je in je huiskamer zit, dan kan je daar wel eens gelijk in hebben… Wink

Geef een reactie

Je moet ingelogd zijn om reacties te geven.