Write On Wednesday 8

Geplaatst op woensdag 21 januari 2009 | 30 Reacties

Houvast het; o -en
1 iets waaraan men zich of waaraan men iets vast kan houden

Vasthouden hield -, h -gehouden
1 omvatten, omklemmen met de hand(en)
2 niet afwijken van

Als kleine jongen hield hij zich vast aan alles wat zijn ouders hem
vertelde, want zij waren natuurlijk de mensen op wie hij kon
vertrouwen. De mensen die hem alles van het leven zouden leren, tot hij
op zijn eigen benen zou staan. Later hield hij zich tevens vast aan
zijn leraar, want deze achtte hij een zeer wijs man en zou hem net als
zijn ouders veel handvatten over het leven kunnen toereiken. Vandaag was
de grote dag, de dag waarop hij op zich zelf zou gaan wonen en waarop
hij al het geleerde in praktijk kon brengen. De dag waarop hij alles
wat hem geleerd was zou koesteren. Echter een paar dagen later merkte
hij al op dat sommige dingen in het leven veranderd waren. Hij begon te
ontdekken dat de dingen waaraan hij zich vast hield, soms anders
verliepen. Kortom hij leerde het tegenovergestelde: het los laten. En
dat was nog niet makkelijk, want hij was eigenlijk blindelings gaan
varen op de woorden van zijn ouders. En afwijken van het geleerde was
zeer moeilijk. Zelf achter halen hoe dingen in elkaar staken bleek
echter een hele leuke uitdaging te zijn. En hij kwam er achter dat het
niet erg was om zelf een mening over iets te vormen en te hebben. Dat
niet alles een voor geschreven wet hoefde te zijn. Nu jaren later was
hij degene die aan zijn kinderen houvast mee wilde geven. En het aan
hun overdroeg op een zelfde wijze als zijn ouders bij hem hadden gedaan.

© Aline
Geschreven voor Write On Wednesday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Categorie: Verhalen, W.O.W.

Reacties

30 Reacties to “Write On Wednesday 8”

Min
januari 22nd, 2009 @ 08:09

Vasthouden en loslaten..
En zo gaat dan generatie na generatie.
Leuke insteek van de WOW.
ikan-mas
januari 22nd, 2009 @ 08:22

goede les van het leven vast houden zo leren we het leven ,
suus
januari 22nd, 2009 @ 09:05

Mooi stukje.. en zo staat hier ook gelijk beschreven dat kinderen worden gevormd door de ouders. Want de ouders kneden de eerste gewoontes in een kind.
Jenny
januari 22nd, 2009 @ 14:34

Natuurlijk ga je zelf dingen ervaren en leef je je eigen leven. Maar dat stukje houvast van thuis is zó belangrijk!
Mooie, ware WOW!
Groetjes!
p.s mijn bijdrage op; http://www.colibri.web-log.nl
Tanya
januari 22nd, 2009 @ 14:39

Mooi geschreven!
Vasthouden en loslaten zijn twee dingen die met elkaar verbonden zijn in het leven.
Fijne donderdag!
Aline
januari 22nd, 2009 @ 19:41

@ Min ik probeerde eigenlijk standvastig niet veel te zeggen in 250 woorden…
Aline
januari 22nd, 2009 @ 19:42

@ Ikan-mas… zo is inderdaad het leven…
Aline
januari 22nd, 2009 @ 19:43

@ Suus zo gebeurd het in mijn belevenis ook…
Aline
januari 22nd, 2009 @ 19:44

@ Jenny dank je wel… zal zo even bij jou komen lezen…
Aline
januari 22nd, 2009 @ 19:44

@ Tanya echter is loslaten vaak een stuk moeilijker…
Elmar
januari 22nd, 2009 @ 19:53

Loslaten is vaak het moeilijkste wat er is maar ook zoals je zegt meest uitdagende.
Mooie WOW!
groetjes,
Elmar
Aline
januari 22nd, 2009 @ 19:57

@ Elmar dank je wel… vond het het moeilijkste woord tot nu toe… moest echt een paar keer adem halen tussen het schrijven door… hoe ik het wilde hebben…
Ria van Oldtimer
januari 22nd, 2009 @ 20:18

Soms moet je dingen vasthouden en soms moet je dingen loslaten.
Het moeilijke is om tussen die twee de juiste keuzes te maken.
Goede WOW.
Toaske
januari 22nd, 2009 @ 21:23

Ach, kinderen zeggen vaak ‘als ik later kinderen heb ga ik het totaal anders dan mijn ouders’. Als het puntje bij het paaltje komt zullen er ongetwijfeld veel overeenkomsten zijn. Leuke wow!
Melody
januari 22nd, 2009 @ 22:43

Je hebt gelijk, het was wel een soort van hersenkraker maar ook hier vasthoudend aan je wens de opdracht te volbrengen en dat is je prachtig gelukt! Mooi gedaan!
Liefs Mel.
Aline
januari 22nd, 2009 @ 23:13

@ Ria het is inderdaad een moeilijke keuze…
Aline
januari 22nd, 2009 @ 23:14

@ Toakse helemaal met je eens… de overeenkomsten zijn er gewoonweg automatisch omdat het je zo aangeleerd is…
Aline
januari 22nd, 2009 @ 23:17

@ Melody ik kan heel vasthoudend zijn…
hanneke
januari 23rd, 2009 @ 11:21

mooi geschreven hoe iedere generatie hetzelfde en toch weer anders doet
Marloes
januari 23rd, 2009 @ 14:02

Prima wow Aline, de circel is toch steeds weer rond.
novelle
januari 23rd, 2009 @ 15:12

hee dit is een leuke wow houvast ,aardig om te lezen!
Aline
januari 23rd, 2009 @ 20:31

@ Hanneke inderdaad gaat als vanzelf…
Aline
januari 23rd, 2009 @ 20:31

@ Marloes dank je wel… het is wel een belangrijke cirkel…
Aline
januari 23rd, 2009 @ 20:32

@ Novelle en ik ben nog wel zo vaag gebleven…
Liesbeth
januari 24th, 2009 @ 10:25

wat een wijze levensles heeft hij geleerd. En het dan toch weer hetzelfde doen als zijn ouders. Ach, ik denk dat dat altijd zo gaat. Mooie wow.
Aline
januari 24th, 2009 @ 13:15

@ Liesbeth denk inderdaad dat je door geeft wat je leert…
Truus
januari 24th, 2009 @ 21:42

Je hebt het mooi verwoord Aline, The circle of live.
Aline
januari 24th, 2009 @ 23:23

@ Truus dank je wel… was niet de bedoeling de cirkel rond te maken… maar halverwege gingen mijn vingers naar de juiste woorden toe…
Watersteef
januari 31st, 2009 @ 15:12

Houvast en loslaten…briljant!
Aline
januari 31st, 2009 @ 15:13

@ Watersteef de twee dingen die iedereen zou moeten leren… weten wanneer vast te houden en wanneer los te laten…